گاهی فقط باید سکوت کنی...
گاهی باید بی صدا وآرام بباری...
گاهی یک لحظه هم نباید سرت رو بالا بیاری...
گاهی حتی خجالت میکشی از مهربونی هاش بگی...
یعنی وقتی فکر می کنی می بینی هرچی بگی عذر بدتر از گناهه...
واقعاً می مونی که چی کار کنی...
شاید همین یه جمله کافی باشه :
مرا ببخش که حواسم بود که حواست بهم هست اما...