گاهی فقط باید سکوت کنی...
گاهی باید بی صدا وآرام بباری...
گاهی یک لحظه هم نباید سرت رو بالا بیاری...
گاهی حتی خجالت میکشی از مهربونی هاش بگی...
یعنی وقتی فکر می کنی می بینی هرچی بگی عذر بدتر از گناهه...
واقعاً می مونی که چی کار کنی...
شاید همین یه جمله کافی باشه :
مرا ببخش که حواسم بود که حواست بهم هست اما...
دیشب وقتی حالم به جا اومد فهمیدم دو سه ساعت گذشته...
از اول تا آخرش رو خونده بودم!
"آن ها" رو میگم. این کتاب یادگار خاطرات روزهای دانشجویی منه...
سال اولمون بود. انتهای کلاس...هرجلسه "فاضل" ما رو مهمون دو سه تا از شعراش می کرد! اون روزها هنوز اسم کتاب" آن ها" نبود...
یادش بخیر چه روزهایی با این شعر داشتم +
یا این شعر +
یاد "آن روزها" بخیر...
چه بسا خداوند هر گره ای که در کار ما میاندازد ....، همچون گره های قالی باشد...... که نهایتا قصد دارد با آنها نقشی زیبا را بیافریند !
◥ هیـــچ کـــودکــــی نـــگـــران وعـــده بعــــدی غـــذایـــش نیـــستــ؛ زیــــرا بـــ ه مهـــــربــــانــــی مــــادرش ایــــــمان دارد؛ ای کــــاش مــــن هــــم مثـــــل او به خــــدایــــم ایـــــــمان داشتـــــم ...◣ حضرت آیت الله بهجت
