آب و مهتاب...

دیروز تفألی به "فاضل" زدم...

برای تو!

مهتاب شدی و من آب...

و بینمان فاصله افتاد!

هرچند نزدیک ترینی...

شکست عشقی!!!

اگر عشق برای خدا باشد

دیگر شکست عشقی معنا نخواهد داشت...

رضایت...

سکوت این دل من 

از دلتنگی است نه رضایت

پی نوشت :

میدانم که تو هم راضی نیستی

برای این دلتنگی..

    پس نوشت: آه

عشق زمینی

از خاک مرا برد و به افلاک رسانید
این است که من معتقدم؛ عشق زمینی ست...

پی نوشت: این روزها زیاد با خودم در مورد این بیت فکر می کنم! چند سالی بود که این بیتو قبول داشتم اماچند روزیه که...

 

آن ها...

دیشب وقتی حالم به جا اومد فهمیدم دو سه ساعت گذشته...

از اول تا آخرش رو خونده بودم!

"آن ها" رو میگم. این کتاب یادگار خاطرات روزهای دانشجویی منه...

سال اولمون بود. انتهای کلاس...هرجلسه "فاضل" ما رو مهمون دو سه تا از شعراش می کرد! اون روزها هنوز اسم کتاب" آن ها" نبود...

یادش بخیر چه روزهایی با این شعر داشتم +

یا این شعر +

یاد "آن روزها" بخیر...

بی قرار...

دوباره آمده ام...

خسته تر از همیشه...

بی پناه بی پناه...

فهمیده ام که هر کجا بروم سایه ی عظمت توست ، سایه ی بزرگی و کرامت توست...

و حال دوست دارم که بی قرار تو باشم ، این بی قراری برایم آرامش بخش تر است...

دیگر نمی خواهم از اینجا جایی بروم ، از درگاه معبودم ، از آسمان معشوقم...

چه واژه ی زیبایی است :"عشق"

بوی عاشقی...

دل نوشته ای از یکی از بهترین دوستانم:

السلام علیک یا ربیع الانام و نضره الایام

دلتنگم...
دلتنگ شما...
نمی دانم...
پر از تلاطم شده ام...
پر از تلاطم حس های مبهم ، حس هایی که خودم هم نمی دانم چیست...
اما ، دوست دارم اینگونه باشم ، دوست دارم دلم متلاطم باشد ، مثل دریا...
خسته شده ام ، نه از دنیا ، نه از دیگران ، از خودم...
از خودم که نمی دانم از زندگی چه می خواهم ، به کجا می خواهم بروم ، به چه می خواهم برسم...
این روز ها  با خودم می جنگم ، مانده ام ناراحت باشم یا خوشحال...
ناراحت از این که از تو دورم...

نقاشی...

نقاش خوبی نبودم!

ولی ایت روزها...

به لطف تو...

انتظار را خوب می کشم...

خدایا...

خدایــــا...    آسمانت چه مزه ایست؟!     من، تا به حال فقط زمین خورده ام!

ای اربعین...

در کوی نیکنامان ما را گذر ندادند...